اولین مسابقه استارت آپ در دانشگاه صنعتی قوچان به همت مدیریت پژوهشی دانشگاه برگزار شد. اخبار و نتایج این مسابقه در سایت دانشگاه قرار گرفت. مایل بودم چند نکته ای در مورد این مسابقه مطرح کنم:
- این اتفاق که اولین رویداد در نوع خود در دانشگاه ما بود، بسیار جذاب و خوب برگزار شد. به طوری که دانشجویان زیادی با شور و هیجان سعی کردند در مدت سه روز ایده های خود را مطرح کرده و پرورش دهند و در نهایت هم در مدت زمان کوتاهی به داوران و حاضرین ارائه نمایند. بنابراین در افزایش انگیزه و علاقه دانشجویان بسیار موثر بود.
- به همه دانشجویان و گروه ها که در این مسابقه شرکت کردند، تبریک می گویم و به گروه هایی که مقام آورده اند، تبریک بیشتر. امیدوارم گروه هایی که مقام آورده اند فراموش نکنند که پایان مسابقه، پایان کار نیست، وگرنه دچار بزرگترین اشتباه در این وادی شده اند.
- باید از تمام برگزار کنندگان این مسابقه، سپاس گزاری نمود. از آقای دکتر نیکنام، سرپرست مسابقه، کارکنان حوزه پژوهش و همه دانشجویان و منتورهایی که در اجرای هر چه بهتر مسابقه تلاش کردند. اگرچه ممکن است نقاط ضعفی هم وجود داشته باشد، اما نتایج آن برای تجربه اول بسیار خوب و باارزش بود.
- در مسابقه های استارت آپی، معمولا ایده های نو (حداقل در یک بخش کوچک نو) ارائه می شود که اجرا اولیه و به ثمر نشستن آن هم به سرمایه کم نیاز دارد و هم رشد سریع دارد. یا به عبارت دیگر، ایده باید بتواند قارچ گونه رشد کند و با طی هر مرحله از رشد، مسیر رشد در آینده را هموار تر کند. با توجه به این ویژگی ها، معمولا ایده های مطرح شده یا مستقیما در حوزه مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات است و یا ایده در این بستر ارائه می شود. در این مسابقه نیز اکثر ایده ها چنین شکل و شمایلی داشت، اما معمولا نوآوری ایده چندان جدی نبود. با این حال، برای دوره اول مسابقه قابل تقدیر است.
- استارت آپ، نام با مسمایی دارد. یعنی شروع به بالا رفتن. پایان مسابقه، پایان کار نیست. گروه اول و آخر هم مهم نیست. استارت آپ هدف تجاری سازی ایده ناب دارد. پس باید بعد از استارت آپ موضوع را ادامه داد. مهم تر این که ممکن است ایده گروه اول در نهایت تجاری نشود، اما گروه که اصلا امید به آن نبوده، بعد از چند سال به ثمر بنشیند. گاهی باید صبور بود و مشکلات ایده را رفع کرد تا به بلوغ برسد. بنابراین نفس شرکت در مسابقه و ادامه تلاش برای تجاری سازی آن بسیار مهم تر از کسب رتبه در آن است.
- درصد بالایی از شرکت های استارت آپی ممکن است به مشکل برخورند و منحل شوند. چون ذات استارت آپ سریع و ارزان است، این اتفاق چندان هم مشکل ساز و بد نیست. چون ممکن است منجر به ایده های پخته تری شود. دانشجویان شرکت کننده در این مسابقه نیز به این نکته توجه کنند. از طرف دیگر، اگر ایده استارت آپی موفق باشد، معمولا بسیار موفق و چشمگیر است.
- یکی از جنبه های خوب این مسابقه، آشنایی دانشجویان با نحوه ارائه ایده و کارشان بود. شاید فرد ۳ روز و شاید هم چند ماه روی یک موضوع کار کرده، اما فقط چند دقیقه برای ارائه و دفاع از خود وقت دارد. پس باید خوب ارائه کند. با توجه به این که این مسابقه، برای اولین دوره برگزار می شد، ارائه گروه های خوب و گاهی خیلی خوب بود، هرچند ایراداتی هم داشت. اما دانشجویان هنوز باید در نحوه ارائه خود تمرین کنند تا به بهترین شکل از ایده و طرح خود دفاع کنند. در غیر این صورت شاید یک کار عالی، با ارائه نه چندان خوب، عالی دیده نشود.
- کار گروهی، هم فکری، نقد و پیشنهاد، از مهمترین اتفاقاتی است که نمود بسیار خوبی در مسابقات استارت آپی دارد. اکثر گروه ها در این جنبه رشد خیلی خوبی داشتند.
- شاید حاشیه هایی هم که در اواخر مسابقه اتفاق افتاد، مثبت و سازنده باشد. دانشگاه فقط بستر علم سازی و دانش نیست. دانشگاه باید بستر اخلاق، سیاست، ورزش، فرهنگ، اقتصاد و روابط اجتماعی هم باشد. دانشجو باید بتواند در دانشگاه در همه ابعاد رشد کند. بنابراین می توان با نگاهی مثبت به این حواشی، امید داشت دانشجو به واسطه وقوع آن در ابعاد دیگر رشد خوبی داشته باشد تا ان شاالله در آینده، بتواند تعامل بهتری با جامعه داشته باشد.
بار دیگر از تمام دانشجویان شرکت کننده و همه افرادی که در اجرای این مسابقه تلاش کردند، سپاس گزاری می کنم و امیدوارم چنین رویدادهای مثبتی در آینده بیشتر تکرار شود تا در آینده جامعه ای با افراد دانشمند، خوش ایده و انگیزشی داشته باشیم.